Lyrnai antik kenti, Muğla, Fethiye, Kızılkaya köyü

-
Göcek’in 8 km., Fethiye’nin 24 km. kuzeybatısında yer alan Kızılkaya’da olduğu düşünülür (TH Fethiye: IIc/25).

Stadiasmus Patarensis'de, Kalynda ile Hippukome arasında verilen Lyrnai kenti Kallimache'nin
kuzeybatısında, Oktapolis içinde yer alan bugünkü Kızılkaya'da yer almaktadır. Stadiasmus Patarensis'de Lyrnai'ın Oktapolis'in teritoryumunda yer aldığı açıkça belirtilmiştir Hippukome'de bulunan bir dekrette Lyrnailı vatandaşların da isimleri geçmektedir, Oktapolis bölgesinin en büyük iki yerleşiminden biridir.

Lyrnai adının Notitiae Episcopatum'da Lornaia olarak geçtiği ve varlığını bu isim altında 10. yüzyıldan 12. yüzyıla kadar, eyaletin piskoposluk merkezi olarak sürdürdüğü bilinmektedir.

Antik kentte biri tamamlanmamış tapınak biçimli, üç adet kaya mezarı bulunmaktadır


Kaynakça:
Likya incelemeleri 1 / Lykia'nın Yerleşim Coğrafyasında Yeni Lokalizasyonlar / Nihal Tüner
Yer: Kesikkapı, 123. Sk. No:12, 48300 Fethiye/Muğla, Turkey

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Likya Uygarlığı Antik Kentleri - Antalya & Muğla

-
Resim
Likya veya Lisiya ( Likçe : 𐊗𐊕𐊐𐊎𐊆𐊖. Trm̃mis; Yunanca: Λυκία, Lykía), Anadolu'nun Teke Yarımadasını kapsayan antik bir bölgedir. Likya, aynı zamanda bu bölgedeki antik kentlerin oluşturduğu bir federasyon ve daha sonra da Roma İmparatorluğunun bir eyaletidir. Likya "Işık Ülkesi" anlamına gelmektedir. II. binyıl ortalarında Doğu Akdenizde korsanlıklarıyla korku salan, LUKKA yada LUKKU adıyla anılan halk bu bölgede oturuyordu. Kendilerini Trmmili ya da Termili, ülkelerini Trmmisa adıyla anıyorlardı. Lykia dilindeki yazıtlarda Lykialılar olarak değil, daima TRMMLI olarak yer alır. Hitit metinlerinde sık sık Lukka halkından bahsedilir. Antik Likya, güneyde Akdeniz, batıda  Karya  ve doğuda ise  Pamfilya  ile komşudur. Günümüzde Teke Yarımadası olarak bildiğimiz, Antalya ile Fethiye körfezleri arasındaki Akdeniz'e uzanan yarımada antik coğrafyada Likya olarak adlandırılmıştır. Bölgenin güney sınırı Akdeniz ile belirlenmiş,  doğu, batı ve kuzey sınırları i
Devamı

Türkiye'deki il ve ilçelerin eski isimleri

-
A Adalardan en batıda bulunan Kınalıada’nın antik adı: Proti Adana-Misis’in antik adı: Mopsuestia Adıyaman-Kâhta ilçesinin antik adı: Nymphios Adıyaman’ın antik adı: Hısnımansur Adıyaman- Samsat ilçesinin antik adı: Samosata Afşin ilçesi Tanır kasabasının antik adı: Tandaris Afyon-Çay ilçesinin antik adı: İpsos Afyon-Şuhut ilçesinin antik adı: Synnada Afyon’un Bizans dönemi adı: Akroenos Ağrı Dağı’na Ermeni kaynaklarında verilen ad: Masis Ağrı Dağı’nın Farsça adı: Kuh-i Nuh Ağrı Dağı’nın adı: Ararat Akdeniz’e dökülen Düden Suyu’nun antik adı: Kataraktes Akdeniz’e dökülen Köprüçay’ın antik adı: Eurymedon Aksaray’ın ortaçağdaki adı: Darüzzafer Aksaray’ın antik adı: Arkhelais Aksaray kentinin antik adı: Garsaura Aksu Çayı’nın antik adı: Kestros Alanya’nın antik adı: Korakesion Amasra Çayı’nın antik adı: Amastris Amasra kentinin antik adı: Sesamos/Amastris Amasya’nın ortaçağdaki adı: Darülizz Amasya’nın antik adı: Amaseia Anadolu’da kabaca El
Devamı

Kastabara antik kenti - Fethiye, Muğla

-
Kastabara Antik Kenti Fethiye’nin Kayacık ve Deresapağı orman yolu üzerinde konumlanan Kastabara Antik Kenti, diğer kentlere göre daha yüksekte konumlanmakta ve Akdağlar bölgesinde bulunan en önemli yerleşim yeridir. Deliktaş tepesi nde bulunan antik kente direkt araç ile ulaşım mümkün değildir, Karamuar Mahallesi’nden sonra 1 saatlik bir yol bulunmaktadır. Patara Yol Kılavuz Anıtı ’nda yer alan bilgilere göre Darıözü ile Tios arasında bulunan 32 kilometrelik mesafede 128 stadia uzaklığında olan Tios-Kastabara güzergahına uymaktadır. 1898 yılında Heberdey tarafından keşfedilen Kastabara Antik Kenti’ndeki kalıntılar 1944 yılında E.Kalinka tarafından yayınlanmıştır. Patara Antik Kenti’nde bulunan Yol Kılavuz Anıtı’nda Tios ile Choma kentleri arasında ismi geçen tek kentin Kastabara olduğu anlaşılmıştır. Daha sonrasında Tios ile Khoma arasında bulunan iki miltaşının bulunması Kastabara’nın net ve doğru lokalizasyonunu bulmayı sağlamıştır. Miltaşı ve Yol Kılavuzu’nda verilen
Devamı